Cíl studie: Prokázat, zda biventrikulární stimulace u pacientů s vnucenou stimulací komory / AV blokáda vyššího stupně a předpokladem > 80 % komorové stimulace/ povede v krátkodobém (12 měsíčním) a dlouhodobém (60 měsíčním) sledování ke zlepšení kvality života, snížení zátěže fibrilací síní, progresi srdečního selhání a rehospitalizacím z kardiovaskulárních příčin proti konvenční pravokomorové stimulaci.
Metodika: Jedná se multicentrickou randomizovanou studii s designem cross-over, kdy u všech nemocných byla provedena biventrikulární kardiostimulace a dále za 4 týdny po implantaci byl soubor randomizován na skupinu biventrikulární stimulace a na konvenční pravokomorovou stimulaci (s jasnou definicí polohy PK EL – midseptální x apikální). Do studie bylo zavzato celkem 157 pacientů. Výše uvedený stimulační režim byl ponechán po dobu 6-ti měsíců a poté následoval cross –over do druhého testovaného režimu. Dále jsou nemocní sledování pravidelně 2x ročně a to po dobu 48 měsíců. Před implantací, v 6. a 12. měsíci od randomizace a dále 1 x ročně je provedeno kromě klinického vyšetření detailní echokardiografické vyšetření, stanovena hladina NTproBNP, dotazník kvality života, jsou sledovány parametry stimulace a zátež fibrilací síní, jsou dokumentovány hospitalizace a jejich příčiny a dále úmrtní pacientů.
Výsledky:
Parametr |
PK sept. stimulace |
PK apikální stim. |
Biventrikulární stim. |
AFburden (%) |
4.9 |
17.7 p <0.01 |
3.7 |
EDDLK(mm) |
51±8 |
58±11 |
50±9 |
NTproBNP(pmol/l) |
378±119 |
787±189 p<0.01 |
181±212 |
Závěr: 12 měsíční sledování prokázalo statisticky signifikatně vyšší zátěž fibrilací síní u PK stimulace apikální proti PK septální a biventrikulární stimulaci, u téže skupiny nemocných počínající dilataci levé komory, vyšší hladiny NT-proBNP a taktéž vyšší počet hospitalizací z kardiovaskulárních příčin.